Του Αλέκου Καρύτσα: Μόνον ο κόσμος και το συναίσθημα δεν αρκούν….

Φυσιολογική δείχνει να είναι η ήττα του ΠΑΣ από τον ΠΑΟΚ Β’, παρότι ο αντίπαλός του έπαιζε με δέκα παίκτες, μιας και η απόδοσή του κυμάνθηκε στα γνωστά χαμηλά επίπεδα που τον χαρακτήριζαν και στον Α’γύρο, οπότε οποιοδήποτε θετικό αποτέλεσμα πλέον θα χαρακτηριζόταν έκπληξη.

Ο κόουτς με τη λήξη του αγώνα δήλωσε ότι η ομάδα δεν ήταν καλή, αφού δεν έβγαλε ενέργεια, ένταση, δημιουργία και δεν κατάφερε τουλάχιστον να μην χάσει, αποτυπώνοντας ουσιαστικά την εικόνα του ΠΑΣ χωρίς να χρειαστούν μετά από αυτό βαθυστόχαστες αναλύσεις για τα αίτια της ήττας.

Αυτή ήταν βέβαια η εικόνα της ομάδας ως τον Α’ γύρο και ο κόουτς θα πρέπει να αντιληφθεί ότι αυτά που δεν  έμαθαν οι ποδοσφαιριστές του από τα λάθη τους ως τώρα  καλείται να τους τα επισημάνει και να τους διδάξει πως να τα αποφεύγουν… άμεσα και πριν λήξει η κανονική περίοδος,  μιας και σωστά ανέφερε στη συνέχεια των δηλώσεών του,  ότι πρέπει να μάθουν από τα λάθη τους,  αλλά δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια χρονοκαθυστέρησης γι’ αυτή τη μάθηση… Αν τελικά είναι θέμα σωστής διδασκαλίας μάθησης κι όχι ικανότητας  αντιλήψεως της μάθησης….

Για να είμαστε όμως ακριβοδίκαιοι, ο ΠΑΣ στον συγκεκριμένο αγώνα, έδειξε στοιχεία ομάδας, με αισθητές μεν αδυναμίες και έλλειψη ποιότητας… ειδικά στην επιθετική γραμμή όπου ήταν ανύπαρκτη,  αλλά ήταν ομάδα που είχε αρχή, μέση, τέλος, κάτι που σε ολόκληρο τον πρώτο γύρο με δυσκολία το αντιλαμβανόσουν. Οπότε με σωστές προσθαφαιρέσεις υπάρχει ελπίδα βελτίωσης.

Θα πρέπει όμως, πλέον, να γίνει κατανοητό ότι η δύναμη του ΠΑΣ δεν μπορεί να είναι μόνο ο κόσμος του,  μιας και αυτός δεν είναι αρκετός για να τον σώσει.

Ο ΠΑΣ χρειάζεται στήριξη, οικονομική από επιχειρηματίες που μπορούν να διαθέσουν σοβαρά κεφάλαια και να έχουν διάθεση να ασχοληθούν με την ομάδα, και αγωνιστική, από ποδοσφαιριστές που έχουν δυνατότητα να φέρουν άμεσα μαζί με τον κόουτς αγωνιστική ανάκαμψη. Αν δεν υπάρξουν αυτές οι στηρίξεις, είναι θέμα χρόνου  η «γκρίνια», τόσο εντός όσο και εκτός της ομάδας με καταστροφικά αποτελέσματα.

Είναι  φανερό ότι το σημερινό ρόστερ έχει τη διάθεση, αλλά αυτή δεν είναι αρκετή να σώσει την ομάδα.

Απαιτούνται έμπειροι ποδοσφαιριστές που πρέπει να αποκτηθούν άμεσα, ώστε  να  βοηθήσουν και τους υπάρχοντες νεαρούς, με την ποιότητα και το κύρος τους, να βελτιωθούν και να ανεβάσουν την απόδοσή  τους, γνωρίζοντας ότι δεν θα έχουν όλο το βάρος των ευθυνών στην πλάτη τους  κι έτσι απελευθερωμένοι να αποδώσουν, εφόσον φυσικά αξίζουν, αυτό που  μπορούν. Αν αποκτηθούν, τότε σίγουρα οι Γκούμας, Σκούφαλης γνωρίζουν πως θα τους αξιοποιήσουν.

Κι αυτό πρέπει να γίνει, εφόσον εξασφαλιστεί η οικονομική ευχέρεια, με τη συμβολή ανθρώπων που γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις και σίγουρα όχι με αυτούς που έκαναν τον όποιο κατ’ ανάγκη σχεδιασμό το καλοκαίρι.

Χωρίς να παραγνωρίζεται στο ελάχιστο η τεράστια προσπάθεια του Σιόντη για την επιβίωση της ομάδας,  πρέπει επίσης να γίνει αντιληπτό ότι δεν αρκεί το συναίσθημα, αλλά και η γνώση του χώρου για την επιτυχία.  «Έκαστος στο είδος του» και η ΠΑΕ την δεδομένη χρονική  στιγμή δεν θα ήταν κακό να στελεχωθεί από έμπειρους συνεργάτες που θα τους εμπιστευθεί να την λειτουργήσουν.

Αν όχι,  τότε η ευθύνη του Σιόντη μεγαλώνει,  το …φορτίο στις «πλάτες» του γίνεται βαρύτερο και δεν είναι ό,τι ευκολότερο, στο να καταφέρει να ανταποκριθεί μόνος του.

Οι επόμενες  αγωνιστικές είναι καθοριστικές,  η νίκη σε όλες είναι μονόδρομος, και όπως έχω αναφέρει ξανά, ο Γκούμας υπήρξε ποδοσφαιριστής, έγινε προπονητής. μάγος με τίποτε….

Από κει και πέρα,  αρχίζει πλέον να ξεκαθαρίζει η κατάσταση για τις ομάδες που θα παλέψουν για τις δυο θέσεις της σωτηρίας και αυτές είναι ο ΠΑΟΚ,  η Καβάλα και ο ΠΑΣ με τις δυο πρώτες  μέχρι τώρα να έχουν προβάδισμα στο βαθμολογικό πίνακα, αλλά και στην ποιότητα των ρόστερ που τις καθιστά και φαβορί για την παραμονή.

Ο ΠΑΟΚ, αν θέλει να σωθεί,  έχει το υλικό που μπορεί άνετα να το πετύχει, ενώ η Καβάλα, μετά την αλλαγή προπονητή, τους αγώνες που πρέπει να κερδίσει τους κερδίζει.

Ο ΠΑΣ χρειάζεται μεν πολλή προσπάθεια, αλλά και μόνο το ότι είναι το μεγάλο όνομα της κατηγορίας (ο ΠΑΟΚ είναι ο ΠΑΟΚ βήτα) δεν μπορεί να απαξιωθεί και να πάψει να είναι υπολογίσιμος.  Τουλάχιστον τρεις σημαντικές  προσθήκες, αν πραγματοποιηθούν, τότε αυτόματα γίνεται κι αυτός από τα φαβορί για την παραμονή.

Υ.Γ. Με δυο  «στατικές κολόνες» στην επίθεση (Μπουλάρι, Κόντε) και «απών» στα τελευταία ματς τον Αριγίμπι, εκτός έδρας και με τον ΠΑΟΚ  μάλιστα αντίπαλο, λογικά δεν παίζεις ή έστω στο εξής δεν ξαναπαίζεις με οποιοδήποτε πλέον αντίπαλο…

Υ.Γ.2: Σχετικά με τους ξένους που κάθε ομάδα περιμένει τη διαφορά.. Ο Φλόρες ήταν εκτός αποστολής και με δεδομένη την μηδενική προσφορά του ως τώρα λογικά η αντικατάστασή του επιβάλλεται όπως και του Ροζάριο. Ο Αριγίμπι δεν πείθει πλέον και σωστά αντικαθίσταται, μιας και δεν αποδίδει τα προσδοκώμενα, ενώ για τον Κόντε, με σεβασμό πάντα στο όνομά του,  ανοίγει μεγάλη συζήτηση πλέον σχετικά με τα οφέλη η μη οφέλη  της αγωνιστικής παρουσίας του.

Υ.Γ.3: Ο Ντάσιος έχει την δική του ιστορία στον ΠΑΣ. Μετά τον Γιώργο Σιόντη, είναι ο σημαντικότερος  αρχηγός που πέρασε από την ομάδα, τόσο λόγω της μεγάλης χρονικής παρουσίας του σε αυτή όσο και γιατί είναι γέννημα θρέμμα του ΠΑΣ. Του αξίζει ο σεβασμός για την προσφορά του και  πάντα η ενεργή παρουσία του στην ομάδα από οποιοδήποτε πόστο.

Υ.Γ.4: Πέντε ευρώ έβαλε ο Σιόντης το εισιτήριο. Τι άλλο πρέπει να κάνει για να γεμίσει το γήπεδο και οι Ζωσιμάδες να γίνουν «καμίνι»;

Υ.Γ.5: «Έφυγε» ο Σωτήρης Ζήσης. Ένας εξαιρετικός καλοπροαίρετος χαμογελαστός άνθρωπος, ένας παράγοντας κόσμημα για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο όσα χρόνια ασχολήθηκε με αυτό. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Το άρθρο Του Αλέκου Καρύτσα: Μόνον ο κόσμος και το συναίσθημα δεν αρκούν…. εμφανίστηκε πρώτα στο Super-FM.